Epistula non erubescit áóìàãà íå êðàñíååò
Cogito ergo sum ÿ ìûñëþ, çíà÷èò ñóùåñòâóþ
Consuetudo est altera natura ïðèâû÷êà âòîðàÿ íàòóðà
O, tempora! O, mores! î, âðåìåíà! î, íðàâû!
Cognosce te ipsum ïîçíàé ñàìîãî ñåáÿ
Mala herba cito crescit äóðíàÿ òðàâà áûñòðî ðàñòåò (åñëè ÿ ïðàâèëüíî ïîìíþ êóðñ ëàòûíè â èíñòå, òî ýòî "äóðíîé ïðèìåð çàðàçèòåëåí")
Qui quaerit, reperit êòî èùåò, òîò íàõîäèò
Umbram suam timere áîÿòüñÿ ñîáñòâåííîé òåíè
Exoerimentia est optima magistra îïûò - ëó÷øèé ó÷èòåëü